De strijd om het IJspaleis is begonnen

In de vandaag gepresenteerde TNS NIPO peiling groeit de Haagse Stadspartij door naar vier zetels. De Haagse Stadspartij – nu twee zetels – laat daarbij CDA, GroenLinks en SP achter zich en krijgt de VVD in het vizier.

“Dit is veelbelovend en misschien zit er nog meer in het vat. We gaan hard knokken voor de vijfde zetel, want een kwart van de kiezer weet het nog niet”, zegt Joris Wijsmuller. Gevraagd om een verklaring voor de verwachte groei antwoord hij: “Wij gaan voorop in de strijd tegen het Spuiforum, willen juist extra geld reserveren voor de zorg en bieden alternatieven. Het ziet er naar uit dat we nu loon naar werken krijgen.” In het vandaag gepresenteerde rapport van TNS NIPO staat letterlijk te lezen dat het draagvlak voor met name de Haagse Stadspartij de afgelopen maanden een duidelijk stijgende lijn toont. “Daar ben ik bijzonder trots op, want achter de schermen werken veel partijgenoten en sympathisanten zich uit de naad om te laten zien dat de Haagse Stadspartij vooruit wil met de stad. Het is tijd voor een nieuw stadsbestuur dat de belangen van bewoners voorop zet.”

Blauwe Aanslag wordt bijenreservaat

De Partij voor de Dieren heeft het braakliggende terrein van de voormalige Blauwe Aanslag gisteren symbolisch uitgeroepen tot bijenreservaat. Onder aanvoering van Esther Ouwehand, Tweede Kamerlid van de Partij voor de Dieren, en Christine Teunissen, PvdD-lijsttrekker in Den Haag, is het bordje ‘Bijenreservaat’ geplaatst en is een deel van het verwaarloosde stuk grond ingezaaid met bloemen. Het is zonde dat Den Haag veel terreinen braak laat liggen en laat vervuilen, terwijl het prachtige plekken kunnen zijn voor bloemen, moestuinen en speelnatuur. De PvdD wil dan ook dat de gemeente zich actief inzet voor het benutten van braakliggende terreinen voor meer groen in de stad – en daarmee ook voor de met uitsterven bedreigde bij.

Het terrein van de Blauwe Aanslag, waar het voormalige Rijksbelastingkantoor stond, ligt al meer dan tien jaar braak. Dit tot grote ergernis van de buurtbewoners, die volop ideeën hebben voor het gebruik van het terrein. Maar met deze initiatieven heeft de gemeente tot nu toe weinig gedaan. En dat terwijl braakliggende terreinen juist kunnen bijdragen aan vergroening van de stad. Met stadslandbouw, om zo bij te dragen aan een gezonde en lokale voedselvoorziening. Als schooltuin, zodat kinderen zelf voedsel kunnen telen. Als natuurspeeltuin, om zo bij te dragen aan de gezondheid van kinderen. Of als bijenveld.

Dat Ouwehand en Teunissen kiezen voor een bijenreservaat, heeft alles te maken met de onmisbare rol van bijen in onze voedselvoorziening. 80% van ons voedsel is afhankelijk van bestuivers als de bij. Het voortbestaan van deze bestuivers staat echter onder grote druk door het grootschalige gifgebruik in de landbouw en het verdwijnen van nest- en voedselgelegenheid, ook in de stad. De Partij voor de Dieren strijdt dan ook voor een gifvrije landbouw én wil dat regering en gemeenten de aanleg van bijvoorbeeld bloemenranden, waar bijen voedsel kunnen vinden, stimuleren.

De gemeenteraad heeft in 2012 het initiatiefvoorstel “Den Haag Bij voorbeeld” van de Partij voor de Dieren en de HSP aangenomen. Teunissen: “We hebben bereikt dat de gemeente rekening moet houden met de bij in haar groenbeleid – nu de verdere invulling nog. Want we moeten elke kans grijpen om de bij te redden. Daarom is het doodzonde dat terreinen zoals dit liggen te verpieteren”. De PvdD wil dan ook dat het terreinen zoals het Buitenom worden opgeschoond en daadwerkelijk worden benut voor vergroening van de stad.

Esther Ouwehand: “De bij staat op de rand van uitsterven terwijl we voor ons voedsel vrijwel volledig afhankelijk zijn van deze nuttige bestuivers. We helpen Den Haag graag een handje door de Blauwe Aanslag aantrekkelijk te maken voor bijen. Zo helpen we de bij én maken we Den Haag weer een stukje groener.”

Milieudefensie organiseert verkiezingsdebat over luchtverontreiniging

Milieudefensie organiseert verkiezingsdebat over gezonde lucht Den Haag

De lucht in Den Haag is vervuild en ongezond. Vooral het verkeer levert een grote bijdrage aan de luchtvervuiling. Wat gaan de gemeenteraadsleden doen om de lucht in Den Haag gezonder te maken? Milieudefensie organiseert dinsdag 11 februari een verkiezingsdebat in de Idazaal met kandidaat-raadsleden, experts en bewoners.

Wat: Verkiezingsdebat over gezonde lucht in Den Haag

Wanneer: 11 februari van 19:30 t/m 21:30 uur. Zaal open om 19:00 uur

Wie: Milieudefensie, kandidaat-raadsleden van onder andere GroenLinks, PvdA,VVD, D66, SP en de Haagse Stadspartij.

Waar: Idazaal, Juffrouw Idastraat 2, Den Haag.

Het afgelopen jaar kwam de Javastraat in Den Haag als vuilste gemeten locatie uit de bus, nadat Milieudefensie met bewoners de luchtkwaliteit gemeten heeft op honderd locaties in Nederland. Ook andere Haagse locaties zijn ongezond vies.

“De lucht in de Nederlandse Randstad behoort tot de vieste van Europa. Daar kunnen we wat aan doen door maatregelen tegen vervuilend verkeer te nemen en schoon verkeer te stimuleren,” aldus Ivo Stumpe, campagneleider verkeer van Milieudefensie.

Mensen die zeker willen zijn van een plekje, kunnen zich aanmelden via gezondelucht

De Waan van de Dag nieuwsbrief nr.11

HET POLITIEK-FILOSOFISCH C­AFÉ VAN DEN HAAG

Gesprekken tussen urgentie en hoop met Sjef Staps

Nadat duurzaamheid in de eerste drie afleveringen van De Waan van de Dag minder prominent aan bod was gekomen, staat dit onderwerp centraal in de vierde editie. Misschien is dat wel de reden dat de zaal goed vol zit. De bijna vijftig aanwezigen worden deelgenoot gemaakt van de dilemma’s van milieukundige Sjef Staps, die voor zijn boek Over de crisis niet dan goedsmet 25 prominenten een gesprek voerde ‘tussen urgentie en hoop’.

Onder die prominenten zelfs internationale coryfeeën als NASA-klimaatonderzoeker James Hansen en primatologe Jane Goodall. Het gesprek met Goodall werd een van zijn dierbaarste interviews, vertelt Staps aan presentator Jan-Hendrik Bakker. Zij weet wetenschappelijke analyse te combineren met een grote mate van compassie.

Behalve wetenschappers, vertegenwoordigers van NGO’s, ondernemers en kunstenaars komen ook drie oud-politici aan het woord. “Mensen die nu aan de zijlijn staan”, zoals Bakker ze omschrijft. “Is dat niet wat risicoloos?”, wil hij weten. “Het is me niet gelukt om onder de actieve politici geschikte mensen te vinden”, reageert Staps. “Dat heeft ook met de opzet van het boek te maken. Het is bedoeld voor een groot publiek. Iemand die zo uitgesproken is als Marianne Thieme past daar niet in.”

De keuze voor een breed publiek had ook consequenties voor de benadering. “Het mocht geen boek worden waarin alleen maar wordt benadrukt hoe slecht het allemaal gaat”, licht Staps toe. “Zo’n boek had niet uitgegeven kunnen worden. Naast de urgentie is er ook ruimte voor hoop. En veel mensen blijken in de gesprekken een onverwachte switch te maken. Dat ze na het schetsen van hoe slecht de wereld er aan toe is toch zeggen dat ze verwachten dat het beter wordt. Hier zal ook wel sprake zijn van ontwijkingsgedrag”.

Waarna het gesprek komt op de rol van klimaatsceptici, die prima op dat mechanisme weten in te spelen. En op de rol van de media, die sceptici steeds weer een platform bieden. Zelfs een ‘groene’ krant als Trouw, zoals Staps heeft moeten constateren. Media vinden controverses nu eenmaal interessant. Ze wekken de indruk dat er meer twijfel onder wetenschappers is dan in werkelijkheid het geval is.

Met het uitdragen van de urgentie maak je je nu eenmaal niet populair. Ook de milieubeweging doet daar te weinig aan, vindt zelfs Milieudefensiedirecteur Hans Berkhuizen. Klaas van Egmond ziet hier een rol voor wetenschappers weggelegd. Die zouden veel meer aan duiding moeten doen. Dat ze schrijven dat we het gebruik van fossiele brandstoffen met zeker tachtig procent moeten reduceren is één ding. Maar wat betekent dat in de praktijk?

Op Bakkers vraag hoe mensen wakker geschud kunnen worden met een boodschap waar ze liever doorheen slapen moet ook Staps het antwoord schuldig blijven. Maar het is hem wel duidelijk dat we aansprekende beelden moeten hebben.

Als het voeren van deze gesprekken Staps één ding duidelijk heeft gemaakt, dan is het wel dat we zo snel mogelijk moeten stoppen met het gebruik van fossiele brandstoffen.

Over naar de zaal, waar Milieucentrumdirecteur Frans van der Steen traditioneel het spits afbijt. Verandering wordt bijna altijd in gang gezet door een voorhoede, constateert hij. Hij roept dan ook de ‘ecologische voorhoede’, waaronder de vanavond aanwezigen, op om politiek actief te worden. Bijvoorbeeld door mee te schrijven aan verkiezingsprogramma’s.

Volgens Staps is een van de grootste problemen nu juist dat ons politieke systeem – dat dateert uit de 19e eeuw – niet is ingericht op de huidige langetermijnproblemen. Het bestel moet aangepast worden. Staps ziet momenteel het meest in een kamerbrede coalitie.

De oproep van Klaas van Egmond tot meer duiding, tot minder abstractie, blijkt in de zaal veel weerklank te vinden. “De urgentie is nu wel bekend”, meent Johan Apeldoorn. “Laten we concrete maatregelen voorstellen in een honderdpuntenplan en daarmee de politiek benaderen. Voor hapklare brokken staan politici wel open.” Staps vindt het een nuttig idee, hoewel hij de urgentie toch heel wat minder breed bekend acht en vanuit de politiek de nodige weerstand verwacht. Overigens werkt Urgenda momenteel aan zo’n soort plan. Apeldoorn benadrukt nog dat het geen zin heeft om mensen een schuldgevoel aan te praten.

Jurgen Sweegers gaat in op de discussie over de rol van de media. “Het is nu eenmaal de taak van een journalist om kritisch te zijn”, merkt hij op. “Je moet eigenlijk zelf klimaatwetenschapper zijn om de problematiek goed te kunnen beoordelen. En journalisten zien overal fraude en bedrog om zich heen, dus die kritische houding is begrijpelijk.”

Binnen de zaal blijkt verschillend gedacht te worden over de betekenis en wenselijkheid van economische groei. Er is sprake van te veel groei, meent een bezoekster, zowel economische groei als bevolkingsgroei. Dat klopt maar half, vindt iemand anders. De economie groeit, maar de bevolkingsgroei stagneert. Dat is te danken aan de economische groei. We moeten niet per se minder groeien, maar ánders, door efficiënter te produceren. Gemeenteambtenaar Henk Heijkers, ook aanwezig in de zaal, denkt dat dit goed mogelijk is. Hij wijst erop dat in de geschiedenis van de technologie al verschillende malen efficiencyverbeteringen van een factor 20 gerealiseerd zijn.

Staps geeft aan dat het uiteindelijke streven is om te komen tot een circulaire (of kringloop-)economie. Tot die tijd is het misschien nodig om welvaart in te leveren, maar minder welvaart hoeft niet minder welzíjn te betekenen. Misschien zelfs wel het tegendeel.

Na enige discussie over de rol van het bedrijfsleven en die van de politiek is de laatste vragensteller aan de beurt. Die wil graag weten wat Staps bedoelt met de titel van zijn boek. Twee dingen, luidt het antwoord: enerzijds dat mensen het negatieve verhaal niet willen horen. Anderzijds dat de crisis kansen biedt om een betere samenleving te creëren, met minder stress en meer aandacht voor elkaar.

De volgende De Waan van de Dag is op dinsdag 4 februari. De maand daarna, 4 maart, organiseert het Haags Milieucentrum een verkiezingsdebat rond het thema duurzaamheid.

Bomen blijven staan, wethouder de ‘Laan’ uit!

De voorzieningenrechter heeft besloten dat de bomen aan de Laan van Meerdervoort moeten blijven staan tot de bodemprocedure, die de bewoners hebben aangespannen, is afgerond. De Haagse Stadspartij vindt het een goede zaak dat een onafhankelijke rechter opnieuw heeft vastgesteld dat de gemeente de noodzaak voor de aanleg van de parkeerplaatsen niet overtuigend heeft aangetoond. Want de bewoners betogen dit al anderhalf jaar, maar de wethouder wilde niet luisteren.

Om het parkeerprobleem van de Vruchtenbuurt aan te tonen is er gegoocheld met cijfers en naar hartenlust geschoven met de grenzen van de parkeergebieden stellen de bewoners. De rechter vroeg waar de definitieve grens tussen de Vruchten- en de Bloemenbuurt komt te liggen, maar ook dat is nog steeds niet helder. De bewoners aan de zeezijde van Laan geven inmiddels aan dat ze liever bij de Bloemenbuurt ingedeeld willen worden. Zolang er geen duidelijkheid is over het parkeerprobleem blijven de bomen staan.

Wethouder de Laan uit
“Deze uitspraak is natuurlijk geweldig nieuws voor de bomen en bewoners!” zegt Gerwin van Vulpen, “De rechter toont ook aan dat er gegoocheld wordt met cijfers en grenzen. Maar het is natuurlijk te gek voor woorden dat de wethouder niet wil luisteren en de bewoners uiteindelijk naar de rechter moesten stappen. Gelukkig krijgen de bewoners op negentien maart de kans om de wethouder de Laan uit te sturen!”